Doğal çevrede başlıca civa kaynakları, kömür ve bakır cevheri dahil toprak ve kayalardır. Genel olarak civa doğada çok az miktarda bulunmaktadır. Daha çok işletmelerde üretilmektedir. Büyük yakma tesislerinde kömür madeninin yanması sırasında, ya da bakır cevherinin işlenmesi sırasında civa bileşikleri uçucu hale gelmekte ve bacalardan atmosfere atılmaktadır.

Eğer bu işletmeler yeterli bir artım sistemi kurmamışlarsa çevreye yaydıkları uçucu kül içinde bulunan civa, toprağa, yeraltı sularına ve yüzey sularına karışmakta ve buralarda birikerek kirlenmeye neden olmaktadır. Yapılan araştırmalar, göllerde ve akarsularda biriken civanın başlıca kaynağının, demir çelik sanayi tesislerinin, kömür yakan termik santrallerinin, çöp yakma tesislerinin ve evsel atıksu arıtma çamurlarının olduğu tespit edilmiştir.

Civa, insanlar için çok zehirli bir elemen olmasına rağmen civa ve bileşikleri bitkilerin gelişmesi için yararlı olmaktadır.

Toprağa, yeraltı sularına ve yüzey sularına karışan civa bileşikleri, anaerobik ve aerobik koşullarda kimyasal tepkimelerle çok zehirli formları olan mono veya dimetil civaya dönüşmektedir. Balıklar ve küçük organizmalar tarafından bunlar yendiği zaman dokularında birikir. İnsanlar bu tür balıkları tükettiği zaman da metil civa insan vücudunda kana karışır.

Civa ile kirlenen suların en büyük tehlikesi, yaban hayatı üzerinde olmaktadır. Çok düşük konsantrasyonlarda dahi civa, insan ve çevre için ciddi tehlikeler yaratmaktadır.

Doğal çevrenin korunması ve doğal koşulların sürdürülebilirliğinin sağlanması açısından, laboratuvarımız tarafından laboratuvar özel analizleri çerçevesinde civa tespiti ve analizleri yapılmaktadır. Bu çalışmalar sırasında, resmi kuruluşlar tarafından çıkarılan yasal düzenlemelere, yerli ve yabancı kuruluşların yayınladığı standartlara ve genel kabul görmüş test ve analiz yöntemlerine uyulmaktadır.

Civa tespiti ve analizleri yanında laboratuvarımız tarafından başka ölçüm, test ve analiz hizmetleri de verilmektedir.